12.03.2012 r.
5 min

Co jest obrotem w kantorze wymiany walut?

Ekspert KIP

Skopiuj link
12.03.2012r.
5 min

Czy obrotem w zakresie świadczenia usług wymiany walut będzie:

  • uzyskana marża czyli wynik transakcji uzyskany w danym okresie, czy też
  • uzyskana cała kwota należna od nabywcy?

Obrót wykazany w deklaracji ma zasadnicze znaczenie dla podatnika, ponieważ dokonując odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, przy rozliczeniu marży jako obrotu zwolnionego do całości obrotu podatnik znacznie skorzysta z odliczenia podatku. Natomiast ujmując całą kwotę należną od nabywcy, sprzedaż zwolniona będzie wysoka w stosunku do całego obrotu, w związku z czym odliczenie podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną będzie znacznie mniejsze.

Bez wątpienia w przedstawionej sytuacji opodatkowaniu podlega marża. Analizując opisany problem, należy przede wszystkim mieć na uwadze orzeczenie ETS z dnia 14.07.1998 r. w sprawie C-172/96 The Commissioners of Customs and Excise (Wielka Brytania) przeciwko First National Bank of Chicago. W sprawie tej władze brytyjskie kwestionowały traktowanie operacji walutowych jako świadczenie usług za wynagrodzeniem. Jednocześnie argumentowały, że nawet jeżeli są to takie usługi, to przyjęcie za podstawę opodatkowania marży będącej różnicą pomiędzy ceną sprzedaży a ceną zakupu walut byłoby niewłaściwe. Trybunał w powyższym wyroku natomiast wskazał, iż zgodnie z art. 11 część A ust. 1 lit. a Szóstej Dyrektywy podstawą opodatkowania w odniesieniu do świadczenia usług jest to, co stanowi wynagrodzenie, jakie usługodawca otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy takich usług. Waluty przekazywane danej stronie transakcji przez drugą, o ile są przedmiotem dostawy, nie mogą być traktowane jako odpłatność za usługę wymiany jednych walut na inne, a w konsekwencji jako wynagrodzenie za taką usługę. Ponadto w ocenie Trybunału art. 11 część A ust. 1 lit. a Szóstej Dyrektywy należy interpretować tak, iż w przypadku transakcji wymiany walut, w której nie są naliczane opłaty lub prowizje w odniesieniu do konkretnych transakcji, podstawę opodatkowania rozumianą jako „wynagrodzenie” stanowi ogólny wynik transakcji dla usługodawcy w postaci dodatniej wartości spread w danym okresie czasu.

Postanowienia wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14.07.1998 r. w sprawie C-172/96 stały się podstawą orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21.01.2010 r. sygn. akt I FSK 1847/08, w którym Sąd – dokonując wykładni art. 29 ust.1 ustawy o VAT z uwzględnieniem art. 11 część A ust. 1 lit. a Szóstej Dyrektywy oraz art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE – uznał, że organy podatkowe dla usług pośrednictwa przy transakcjach walutowych powinny przyjąć sposób ustalania podstawy opodatkowania określony w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak przy tym zaznaczono, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem m.in. art. 30. Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze – kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku. Stosownie do tych przepisów dla banku świadczącego usługi pośrednictwa w zakresie wymiany walut „o podobnym charakterze” podstawą opodatkowania jest kwota marży spread stanowiąca postać „innego wynagrodzenia za wykonanie usługi”. Inaczej mówiąc, z wykładni art. 30 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 29 ust. 1 ustawy wynika, że w transakcjach obrotu walutami, w których żadne opłaty i prowizje nie są naliczane, podstawę opodatkowania stanowi zrealizowany wynik (zysk brutto), przy uwzględnieniu ceny nabycia walut przez podatnika od usługobiorcy w danym okresie.

Z powyższych względów podmioty zajmujące się sprzedażą walut za obrót dla celów VAT powinny uznawać marżę rozumianą jako cena sprzedaży waluty pomniejszona o koszty jej zakupu.

Zobacz szkolenie: