Skopiuj link
Klauzula dotycząca obejścia prawa podatkowego uznawana jest za jedną z bardziej kontrowersyjnych zmian, jakie w ostatnich latach zostały wprowadzone w polskim prawie podatkowym.
Z nowych przepisów będzie wynikać, że czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeśli sposób działania był sztuczny. Ustalenie momentu co przekroczenia granicy dopuszczalnych korzyści oraz tych, które będą podlegały sankcjom może okazać się bardzo trudne, zważywszy, że każdy przedsiębiorca działa w celu osiągnięcia zysku.
Wątpliwości nadal budzą sformułowania dotyczące przestrzeni czasowej obowiązywania klauzuli. Nowe przepis znajdą bowiem zastosowanie względem korzyści podatkowych osiągniętych po dniu wejścia w życie ustawy. Czynność wywołująca korzyść może zatem mieć miejsce znacznie wcześniej, a mimo to organy podatkowe będą mogły je podważyć. Pomysłodawcy projektu zmian wyjaśniają, że „zakwestionowana czynność lub ich zespół pozostaną ważne i skuteczne w sferze prawa cywilnego, jednak ich podatkowoprawne skutki zostaną określone inaczej, niż wynikałoby to z formalnoprawnej, nacechowanej sztucznością postaci. Skutki podatkowe mogą zostać określone w dwojaki sposób: albo poprzez odmówienie działaniom podatnika jakiejkolwiek skuteczności na płaszczyźnie podatkowej, albo też na swoistej reklasyfikacji czynności".
Nowe przepisy wyposażają Ministra Finansów w kompetencje do decydowania w drodze opinii zabezpieczających o prawidłowości planowanych transakcji. W toku postępowań w sprawie zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania Minister Finansów będzie mógł zasięgać opinii Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. Wydanie opinii zabezpieczającej wiązać się będzie z koniecznością uiszczenia opłaty, która wynosić będzie aż 20.000 zł.