Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który ma zamiar rozpocząć budowę nowego obiektu sportowego. MOSiR zakłada, że nabyte towary i usługi w przeważającej większości będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, natomiast w pozostałym zakresie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (organizacja festynów i imprez dla mieszkańców miasta w ramach zadań wykonywanych przez miasto oraz nieodpłatne korzystanie z obiektów sportowych na prowadzenie zajęć sportowych przez jednostki organizacyjne miasta), nie będzie czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. MOSiR nie potrafi nawet szacunkowo podać ile podatku naliczonego może dotyczyć czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, a ile czynności, w związku z którymi prawo takie nie przysługuje.
MOSiR zadał pytanie, czy przy odliczaniu podatku VAT od nakładów inwestycyjnych, prawidłowe będzie zastosowanie pełnego odliczenia podatku naliczonego stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy VAT.
Zdaniem MOSiR, ponieważ będzie ponosił nakłady inwestycyjne na budowę obiektu sportowego, w związku z którym w przyszłości będzie osiągał przychody podlegające opodatkowaniu VAT (niepodlegające zwolnieniu z VAT) oraz będzie realizował zadania własne na tych obiektach niepodlegające podatkowi VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do tych wydatków inwestycyjnych oraz w przyszłości wydatków bieżących związanych z prowadzeniem obiektów sportowych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. Organ wskazał, że zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.
Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.
Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.
Ustawodawca odmiennie uregulował kwestie określania kwoty podatku naliczonego w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej. W takiej sytuacji, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej, stosownie do art. 86 ust. 7b.
Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT, która w świetle art. 86 ust. 1 nie podlega odliczeniu.
Zatem powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.
Mając powyższe na uwadze, w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków ponoszonych na wytworzenie nieruchomości, w rozumieniu art. 2 pkt 14a, związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) w pierwszej kolejności należy, stosownie do art. 86 ust. 7b, obliczyć podatek naliczony według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana będzie do celów działalności gospodarczej.
Biorąc zatem pod uwagę powołany przepis art. 86 ust. 7b ustawy, Podatnik jest zobowiązany do obliczenia udziału procentowego, w jakim ww. nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez MOSiR działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie bowiem obiekt sportowy będzie miał związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług i z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji będzie on wykorzystywany do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza.
Podatnikowi będzie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ww. wydatków inwestycyjnych nie od całości ponoszonych wydatków, ale tylko według udziału procentowego zgodnie z art. 86 ust. 7b, w związku z art. 2 pkt 14a ustawy, bowiem MOSiR w zakresie działalności gospodarczej będzie wykorzystywał przedmiotowy obiekt wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. A zatem MOSiR winien określić udział procentowy, o którym mowa w powyższym przepisie, tj. w jakim stopniu inwestycja będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Ostatecznie organ podatkowy uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.