20.08.2016 r.
7 min

Sprzedaż samochodu wycofanego z działalności gospodarczej

Ekspert KIP

Skopiuj link
20.08.2016r.
7 min

Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Podatnik przedstawiając następujący stan faktyczny. Z początkiem sierpnia 2010 r. w ramach firmy nabyto samochód osobowy (używany), na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Przy nabyciu samochodu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Pojazd został wciągnięty do ewidencji środków trwałych i został całkowicie zamortyzowany. W trakcie użytkowania pojazdu nie nastąpiły koszty części składowych tego samochodu, a jedynie powstały koszty zakupu paliwa, wymiana oleju, przeglądów oraz koszty mycia samochodu. W dniu 1 marca 2016 r. samochód został przekazany na cele osobiste Podatnika. Natomiast w dniu 9 kwietnia 2016 r. samochód przekazany na cele osobiste został sprzedany na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

Podatnik zadał następujące pytania, czy:

1. wycofanie samochodu z działalności gospodarczej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT,

2. sprzedaż samochodu przeznaczonego na cele prywatne będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Podatnika w momencie przekazania samochodu na cele osobiste nie występuje podatek VAT, gdyż nastąpiło przekazanie nieodpłatne przez podatnika – towarów należących do jego firmy, na jego potrzeby osobiste (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT). Ponadto, w ciągu całego okresu nie ponosił żadnych wydatków na nabycie części składowych do tego samochodu, które spowodowałyby wzrost jego wartości (art. 29a ust. 2 ustawy o VAT). Zainteresowany rozumie, iż w momencie sprzedaży samochodu, a więc sprzedaży środka trwałego z działalności gospodarczej innej firmie bądź osobie, podatnik musi wystawić fakturę VAT, co powoduje, iż powstaje podatek VAT – 23%.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Podatnika:

w zakresie opodatkowania wycofania z działalności gospodarczej samochodu osobowego – za prawidłowe,

w zakresie sprzedaży samochodu osobowego wycofanego z działalności gospodarczej – za nieprawidłowe.

Organ wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem będzie podlegało również nieodpłatne przekazanie towarów, z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, ale w towarach tych zostały wymienione części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów „nieskonsumowanych” całkowicie do momentu ich bezpłatnego przekazania.

Zatem sam brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu np. samochodu nie jest wystarczającą przesłanką do uznania czynności przekazania samochodu na cele prywatne za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

Aby ocenić czy mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT należy ustalić również:

czy zamontowanie wskazanych towarów nastąpiło w rezultacie dostawy towarów czy świadczenia usług – tylko w przypadku dostawy towarów spełniona zostanie przesłanka do ewentualnego opodatkowania,

czy zamontowane towary spełniają definicję części składowej oraz

czy poszczególne części składowe zostały „skonsumowane”, tj. zużyte do momentu przekazania samochodu na cele osobiste.

Zatem skoro, jak wskazał Podatnik, z tytułu nabycia przedmiotowego pojazdu nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a opisane we wniosku wydatki związane z używaniem samochodu nie dotyczą jego części składowych, to w świetle powyższego stwierdzić należy, że przekazanie samochodu na cele prywatne nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym zakresie stanowisko Podatnika uznano za prawidłowe.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uznać zatem należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego majątku prywatnego (po wycofaniu go z działalności gospodarczej) stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przedmiotowego samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Podatnika (jako osobę fizyczną, poza prowadzoną działalnością gospodarczą) opisanego we wniosku samochodu, wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej, na zasadach wskazanych powyżej – nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Bowiem sprzedający, w związku z dokonaną sprzedażą, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnił przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpił w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika. Tym samym, transakcja sprzedaży samochodu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie może być udokumentowana fakturą VAT.

oprac.: Wojciech Zajączkowski