Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Podatniczka, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje asortyment towarów charakteryzujący się występowaniem bardzo dużej ilości nazw towarów, np.:
I Grupa – znicze, które występują o różnych wielkościach (małe, średnie, duże), materiale wykonania (plastik, szkło, ceramika), wzorach. Grupa opodatkowana stawką VAT – 23%.
II Grupa – wkłady, charakteryzują się różną wielkością (duże, małe, średnie, wąskie, szerokie, wysokie) oraz wykonaniem (parafinowe, olejowe, zalewane). Grupa opodatkowana stawką VAT – 23%.
III Grupa – kwiaty sztuczne, występują: całe bukiety kwiatów (o różnych kształtach, wielkościach, a także rodzajami występujących w nich kwiatach), korpusy kwiatowe (różne kształty, wielkość), różne gatunki pojedynczych kwiatów sztucznych (materiał, wielkość), kompozycje kwiatowe o różnej wielkości, składające się z różnych rodzajów kwiatów, dodatki dekoracyjne. Grupa opodatkowana stawką VAT – 23%.
IV Grupa – kwiaty żywe cięte, występują: róże, margerytki, goździki, mieczyki itp. Grupa opodatkowana stawką VAT – 8%.
V Grupa – kwiaty żywe doniczkowe, występują: chryzantemy (różne rodzaje: duża doniczka, średnia, mała, różne kolory, gatunek kwiatów), bratki, pelargonie, prymulki, stokrotki, wrzosy, wrzośce (wszystkie o różnych kolorach, odmianach, wielkościach). Grupa opodatkowana stawką VAT – 8%.
VI Grupa – artykuły dekoracyjne – plastikowe, czyli flakony, misy, doniczki, podstawki pod kwiaty i znicze, wkłady do wazonu (wszystkie o różnych kolorach, wzorach, kształtach, wielkościach, sprzedawane jako elementy dekoracyjne). Grupa opodatkowana stawką VAT – 23%; itp. grupy.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, od dnia 1 marca 2013 r. Podatniczka będzie musiała zakupić i wprowadzić kasę fiskalną.
Podatniczka zadała pytanie, czy zgodnie z obowiązującymi przepisami podatku VAT występuje konieczność podawania na paragonie nazwy towaru, czy określonej grupy towarów.
Zdaniem Podatniczki obowiązujące przepisy podatku VAT nie nakładają na sprzedawcę obowiązku podawania na paragonie szczegółowej informacji o sprzedawanym towarze. Kwota podatku jest takiej samej wysokości przy grupie, jak i przy nazwie towarów. W efekcie szczegółowe rozwijanie grup towarowych dla których ustalane są stawki podatku VAT, kwoty podatku nie zmieniają. Celem ustawodawcy podatku od towarów i usług jest prawidłowe stosowanie stawek podatkowych, których wysokość jest dla grup. Zdaniem Podatniczki, podawanie grup towarowych przy dużej różnorodności nazw na dokumentach sprzedaży nie podważa podstawowej istoty ustawy o podatku od towarów i usług.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Podatniczki za nieprawidłowe. Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.
Według § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., zwanego dalej rozporządzeniem, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas – dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.
Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.
Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy o VAT, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
W myśl § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.
Jak wynika z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
- imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
- numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
- numer kolejny wydruku,
- datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
- nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
- cenę jednostkową towaru lub usługi,
- ilość i wartość sprzedaży,
- wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
- wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
- łączną kwotę podatku,
- łączną kwotę należności,
- kolejny numer paragonu fiskalnego,
- kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
- logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
- oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
Ponadto, w § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia wskazano, iż paragon musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (…).
Jak stanowi art. 111 ust. 9 pkt 1 cyt. rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.
Należy wskazać, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.
Stosownie do § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.
Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:
- imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
- numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
- numer kolejny wydruku;
- datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
- oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
- nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
- cenę jednostkową towaru lub usługi;
- ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
- wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
- wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
- wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
- łączną kwotę podatku;
- łączną kwotę sprzedaży brutto;
- oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
- kolejny numer paragonu fiskalnego;
- numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
- numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
- logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
Paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy (§ 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).
Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.
Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „nazwa towaru/usługi” oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.
Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, a nie określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do każdego towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.
Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Przy czym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, zatem Podatniczka zobowiązana jest do szczegółowego określenia nazw towarów na paragonie fiskalnym w celu ich prawidłowej identyfikacji.
Z art. 111 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wynika, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikacje prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z konkretnymi nazwami jednostkowymi towarów lub usług, pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację.
Wobec powyższego, nieprawidłowe jest uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określająca grupę towarowa bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup – gatunków towarów, gdyż uniemożliwiała to ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.
Końcowo wskazać należy na przepis § 37 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zgodnie z którym, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.
A zatem, rozporządzenie to jedynie wskazuje, że z upływem 30 września 2013 r. podatnicy będą zobowiązani w pełni realizować przewidziany w przepisie wymóg wskazywania nazwy, która pozwoli na jednoznaczną identyfikację towaru lub usługi. Nie oznacza to jednak, że obecnie akceptowane było prowadzenie ewidencji i stosowanie nazewnictwa bazującego, np. na grupach towarowych w sposób niepozwalający na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że nieprawidłowe jest oznakowanie przez Podatniczkę towarów na paragonie fiskalnym, gdyż ujęte są nazwy towarów w ramach grup towarowych, a nie według nazw jednostkowych, co uniemożliwia ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.
Zobacz szkolenia: