Skopiuj link
Ustawa wprowadza bardzo istotne zmiany zarówno dla podatników dokonujących sprzedaży dla osób niebędących podatnikami, ale również dla tych podatników, którzy obecnie już z kas rejestrujących korzystają, a nadto dokonują sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych dla których wcześniej wystawiają paragon.
Zgodnie z projektem wprowadza się zasadę, że w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę wystawia się dla nabywcy towarów i usług będącego podatnikiem, wyłącznie jeżeli paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej. Jeżeli więc nabywca, będący podatnikiem, będzie chciał otrzymać fakturę do paragonu, który posiada, to sprzedawca wystawi mu taką fakturę tylko w tej sytuacji, kiedy na paragonie będzie wpisany numer NIP nabywcy. Chodzi o powiązanie wystawianej faktury z konkretnym paragonem, tak żeby uniemożliwić wystawianie faktur do paragonów, które nie zostały wystawione dla nabywcy żądającego faktury (temat ten rozwinę za tydzień).
Wprowadzone zostaną przepisy wprowadzające nowe rodzaje kas rejestrujących. Przepisy te nakładają na podatnika obowiązek zapewnienia połączenia kasy rejestrującej za pośrednictwem sieci teleinformatycznej z Centralnym Repozytorium Kas w sposób umożliwiający ciągłe, zautomatyzowane i bezpośrednie przesyłanie informacji z kas rejestrujących oraz obowiązek przekazywania tych informacji w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.). Przesył informacji ma charakter ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni, co oznacza, że kasa rejestrująca ma możliwość przesyłu informacji w czasie rzeczywistym, proces ten jest automatyczny i zgodny z otrzymanym przez kasę harmonogramem przesyłu danych a także bezpośredni, czyli informacje z kas rejestrujących trafiają bezpośrednio do Centralnego Repozytorium Kas, bez udziału podmiotów pośredniczących.
W nowych przepisach określono, że podatnicy mogą stosować do prowadzenia ewidencji nie tylko kasy rejestrujące zakupione (jak dotychczas), ale także używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umów o podobnym charakterze, które na dzień fiskalizacji są objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar.
Zmieniono przepis wskazujący, że prawo do uzyskania ulgi na zakup kasy rejestrującej przysługuje podatnikom, u których powstał obowiązek ewidencjonowania i którzy rozpoczęli ewidencjonowanie w obowiązujących terminach. Zgodnie ze zmienioną regulacją będą oni mogli odliczyć od podatku VAT kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas nabytych w związku z powstaniem obowiązku i rozpoczęciem ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 1000 zł (a nie jak dotychczas nie więcej niż 700 zł). Ponadto przyjęto założenie, że uznaje się, iż kasa została zakupiona w związku z powstaniem obowiązku i rozpoczęciem ewidencjonowania, jeżeli zakup nastąpił w ciągu 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania. Podatnicy, aby skorzystać z ulgi na zakup kasy będą mieć zatem pół roku od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania na zakup pozostałych kas rejestrujących do prowadzenia ewidencjonowania, na które będzie przysługiwała ulga.
Zaproponowano zmiany warunków na jakich podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonej (zwróconej) kwoty z tytułu zakupu kasy. Wydłużono okres z 3 do 4 lat, do zwrotu przez podatników odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, gdy w tym okresie nie spełnią warunków związanych z użytkowaniem kas. Zgodnie z proponowaną zmianą zwrotu należy dokonać w przypadku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej lub nie poddania kas rejestrujących w obowiązujących terminach obowiązkowemu przeglądowi technicznemu przez właściwy serwis, a nie jak było dotychczas w przypadku „zaprzestania używania kasy”, lub „nie dokonania zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego”.
W przepisach wskazano warunki, jakie musi spełnić kasa rejestrująca, za pomocą której prowadzona jest ewidencja obrotu i kwot podatku należnego. Kasa rejestrująca musi umożliwiać połączenie z Centralnym Repozytorium Kas i przesyłać w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni informacje z kasy do tego systemu.
Wprowadzono regulację, która pozwala prowadzić ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, które nie umożliwiają połączenia z Centralnym Repozytorium Kas i nie przesyłają w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni informacji z kas rejestrujących do tego systemu, czyli przy zastosowaniu kas z kopią papierową i kas z elektronicznym zapisem kopii.
W przepisie przejściowym w niektórych branżach zaproponowano wprowadzenie obowiązku stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących. Wdrażanie tego obowiązku rozciągnięte jest w czasie. W projektowanym przepisie proponuje się objąć ww. obowiązkiem podatników świadczących usługi motoryzacyjne i wulkanizacyjne oraz dokonujących sprzedaży benzyny silnikowej, oleju napędowego, gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych – od 1 stycznia 2019 r.; świadczących usługi gastronomiczne i budowlane – od 1 lipca 2019 r.; świadczących usługi fryzjerskie, kosmetyczne i kosmetologiczne, usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania oraz usługi fitness – od 1 stycznia 2020 r.
Wprowadzono przepis, który ogranicza okres ważności potwierdzeń wydanych na podstawie przepisów dotychczasowych dla kas z kopią papierową do 31 grudnia 2018 r., natomiast dla kas z elektronicznym zapisem kopii do 31 grudnia 2022 r.
źródło: www.rcl.gov.pl