Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która nabywa towary od kontrahentów z krajów znajdujących się poza Unią Europejską. Jednym z dostawców towarów jest podmiot z siedzibą na terytorium Szwajcarii. Towary są kupowane przez Spółkę na warunkach DDP, co oznacza, iż za transport odpowiada sprzedawca ze Szwajcarii. Kontrahent odpowiada również za odprawę celną towarów, która odbywa się na terytorium UE, w kraju innym niż Polska. W tym celu szwajcarska spółka angażuje agencję celną (swojego przedstawiciela podatkowego) z Niemiec, która dokonuje w imieniu Kontrahenta odprawy celnej przewożonych towarów. Po dokonaniu odprawy następuje przemieszczenie towarów z miejsca, w którym dokonana została importowa odprawa celna – do Polski.
Transakcje dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Kontrahenta. Na fakturach wskazywany jest numer VAT szwajcarskiego kontrahenta, jak również nazwa, adres oraz numer VAT-UE, na który zarejestrowany jest niemiecki przedstawiciel podatkowy Kontrahenta (pojawia się niemiecki numer VAT-UE).
W konsekwencji, na gruncie podatku VAT, w tym na potrzeby ewidencji VAT oraz Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK) Spółka wykazuje nabycie wewnątrzwspólnotowe od dostawcy szwajcarskiego, ale pod numerem niemieckim VAT-UE należącym do angażowanego przez Kontrahenta przedstawiciela podatkowego.
Spółka zadała pytanie, czy obowiązek podatkowy w odniesieniu do opisanej w stanie faktycznym transakcji WNT powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT z chwilą wystawienia faktury przez Kontrahenta oraz, czy w ramach dokumentacji opisanych transakcji w ewidencji sprzedaży, a tym samym w JPK Spółka powinna wykazywać dane Kontrahenta, tzn. nazwę spółki szwajcarskiej oraz numer VAT-UE należący do angażowanego przez Kontrahenta przedstawiciela podatkowego.
Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy powstaje na ogólnych zasadach wynikających z treści art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tzn. z chwilą wystawienia faktury dokumentującej dostawę towarów przemieszczanych po dokonanej odprawie celnej z innego państwa członkowskiego (Niemiec) na terytorium kraju. Ponadto Spółka uważa, że w ramach dokumentacji opisanych transakcji w ewidencji VAT, a tym samym w JPK Spółka powinna wykazywać dane Kontrahenta, tzn. nazwę spółki szwajcarskiej oraz numer VAT-UE, należący do angażowanego przez Kontrahenta przedstawiciela podatkowego.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Spółki za:
- nieprawidłowe w zakresie rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego,
- prawidłowe w zakresie podania w ewidencji nr NIP przedstawiciela podatkowego działającego na rzecz kontrahenta szwajcarskiego.
Organ podatkowy wskazał, że zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
Należy stwierdzić, że faktura wystawiona przez kontrahenta szwajcarskiego winna być traktowana jak by była wystawiona przez podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usługi) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej (np. działa przez przedstawiciela podatkowego), to występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. w przedmiotowej sprawie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Niemiec. W związku z dokonaniem przez kontrahenta szwajcarskiego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium innego niż Polska państwa Unii Europejskiej, stał się on podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie. Tym samym dostawca towaru dla tej transakcji działał w innym państwie członkowskim w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, co oznacza, że wystawioną przez niego fakturę należy traktować jak dokument, o którym mowa w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT.
Biorąc po uwagę powołany przepis należy wskazać, że w sytuacji, gdy wystawiona przez dostawcę faktura dokumentująca dostawę konkretnych towarów została wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ich dostawy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał z chwilą wystawienia tej faktury. W pozostałych przypadkach obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należało rozpoznać 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
W świetle powyższego, nie można zgodzić się całkowicie z argumentacją Spółki, w tym z ogólnym stwierdzeniem, że obowiązek podatkowy powstaje chwilą wystawienia faktury dokumentującej dostawę towarów przemieszczanych po dokonanej odprawie celnej z innego państwa członkowskiego (Niemiec) na terytorium kraju, albowiem jak wskazano powyżej wystawienie faktury po 15 dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy nie będzie wiązało się z momentem powstania obowiązku podatkowego.
Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 oceniane całościowo jest nieprawidłowe.
Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.
Z tego przepisu wynika że ewidencja powinna zawierać dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, które winne być sporządzane na podstawie danych zawartych w ewidencji VAT oraz inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji.
Spółka powinna w ewidencji wykazać jako dostawcę kontrahenta ze Szwajcarii oraz podać nr NIP przedstawiciela podatkowego działającego na rzecz tego kontrahenta wskazując, że jest to NIP przedstawiciela podatkowego działającego na rzecz podmiotu szwajcarskiego.
oprac.: Wojciech Zajączkowski