Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Towary będące przedmiotem WDT są transportowane przez firmę – przewoźnika lub spedytora wynajętego przez Spółkę z Polski do kraju przeznaczenia, do odbiorcy zarejestrowanego dla potrzeb VAT w kraju Unii Europejskiej innym niż Polska.
W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytania:
- czy na dzień wystawienia faktury dokumentującej WDT dla kontrahenta zarejestrowanego dla potrzeb VAT w kraju UE innym niż Polska, Spółka zobowiązana jest posiadać w swojej dokumentacji potwierdzenie, że numer VAT kontrahenta unijnego jest aktywny jak również jego dane adresowe są zgodne z danymi podanymi na fakturze dokumentującej WDT do każdej dostawy?
- czy na potwierdzeniu uzyskanym z systemu VIES dostępnym na stronie internetowej wystarczająca jest informacja o aktywności numeru NIP danego kontrahenta?
- czy w przypadku gdy brak jest danych adresowych kontrahenta, Spółka zobowiązana jest do uzyskania danych z Biura Informacji Podatkowych w Koninie w sprawie potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z krajów członkowskich Wspólnoty Europejskiej innych niż terytorium Polski?
Zdaniem Spółki:
Ad. 1.
Spółka wystawia około 200 faktur sprzedaży miesięcznie dla stałej grupy odbiorców i w związku z tym posiada na bieżąco informacje od kontrahentów o aktywnym numerze VAT. Dostawy do stałych odbiorców dokonywane są w odstępach 2 do 3 dni więc Spółka uważa, iż nie ma konieczności uzyskiwania potwierdzeń do każdej dostawy. Wystarczające jest potwierdzenie do pierwszej i ostatniej dostawy każdego kontrahenta w danym miesiącu.
Ad. 2.
Potwierdzenie aktywności numeru VAT dla każdego kontrahenta jest wystarczające.
Ad. 3
Niezbędnym jest uzyskanie danych z Biura Informacji Podatkowych w Koninie w sprawie potwierdzenia zidentyfikowania podmiotów z krajów członkowskich Wspólnoty Europejskiej innych niż terytorium Polski.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie pytania nr 2 oraz nieprawidłowe w zakresie pytań nr 1 i nr 3. Organ wskazał, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Natomiast w świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
- podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
- podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.
Pierwszy z warunków uprawniających podatnika do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonych w powołanym wyżej art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.
Bazę numerów zawiera system VIES. System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.
Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy, na wniosek zainteresowanego biuro wymiany informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Wniosek o identyfikację składa się na piśmie, faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. W takiej też formie udzielana jest odpowiedź.
Ponadto Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.
Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii obowiązku posiadania przez podatnika potwierdzenia z systemu VIES faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Natomiast zgodnie z ww. przepisami, numer ten powinien być aktualny w momencie dokonywania dostawy.
Wobec powyższego, Spółka nie jest zobligowana w świetle obowiązujących przepisów, posiadać potwierdzenia w postaci wydruku z systemu VIES, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Jednak nie zwalnia to Spółki z obowiązku sprawdzenia tej informacji na dzień dokonywania dostawy, a w przypadku, gdy przed dostarczeniem towaru nabywcy otrzymano należność za ten towar i wystawiono fakturę VAT – na dzień wystawienia faktury. Tym samym, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.
Przy czym należy zaznaczyć, że identyfikacja podatnika dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych następuje według jednego kryterium, tj. kryterium aktywnego i ważnego numeru.
W świetle powyższego informacja z systemu VIES potwierdzająca aktywność numeru VAT-UE unijnego kontrahenta może być wystarczającym dowodem uznania go za podatnika zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, w przypadku niewystąpienia okoliczności wskazujących na odmienny stan faktyczny.
Zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.
Skoro zatem, jak wyżej wskazano, identyfikacja podatnika dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych następuje według jednego kryterium, tj. kryterium aktywnego i ważnego numeru, to kwestia ewentualnego braku danych adresowych kontrahenta nie rodzi obowiązku uzyskania tych danych z Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie. Tym samym, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.
Zobacz szkolenie: