Skopiuj link
Art. 109 ust. 3d ustawy o VAT stanowi, że faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.
Faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3 ustawy o VAT to faktury wystawiane do wcześniej wystawionych paragonów.
Ministerstwo Finansów w wyjaśnieniach (pytania i odpowiedzi dotyczące JPK_VAT z deklaracją) w odpowiedzi na pytania, czy faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej powinny być oznaczone w nowym JPK_VAT symbolem „FP” wskazuje, że „takie faktury należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży i podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.”, równocześnie wyjaśniając, że faktury wystawione na rzecz osoby fizycznej są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług i przez to powinny być oznaczane jako „FP”.
Analogiczna odpowiedź Ministerstwa dotyczy wystawianych na rzecz podatników faktur do paragonów. Ministerstwo dodało również, że faktury z oznaczeniami „FP” powinny dodatkowo zawierać oznaczenia GTU (towary z oznaczeniami 01-10 i usługi z oznaczeniami 11-13). Dosłowna odpowiedź brzmi: „Tak. Oznaczeniu GTU podlegają również wykazywane w pliku faktury z oznaczeniem „FP””.
Należy uznać, przepisy nie zawierają tu wyłączeń, że również faktura wystawiona do paragonu na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej powinna zawierać oznaczenie GTU, o ile na fakturze są towary i usługi które powinny być objęte tym oznaczeniem.
Tożsame stanowisko prezentuje Ministerstwo Finansów w odniesieniu do oznaczania faktur symbolem „FP” wystawionych do paragonów, gdy nabywcą jest rolnik ryczałtowy wyjaśniając, że „faktury (z oznaczeniem „FP”) wystawione na rzecz rolników ryczałtowych są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług”.
Wymaga podkreślenia, że oznaczaniu symbolem „FP” będą podlegały również faktury wystawione od października 2020 r., gdy nabywca dokonał zakupu towaru lub usługi na podstawie paragonu przed październikiem 2020 r. np. we wrześniu 2020 r.
Również oznaczeniem „FP” będą podlegały faktury wystawione we wrześniu 2020 r. do paragonów z NIP, wobec których obowiązek podatkowy powstanie w październiku. Jako przykład, choć sporadyczny, można podać transakcję sprzedaży towaru dla kontrahenta-przedsiębiorcy z dowozem, który nastąpi dopiero w październiku, jednak fakturę poprzez kasę rejestrującą wystawiono już we wrześniu. Zarówno paragon i faktura powinny być wówczas ujęte do rozliczenia października 2020 r. (przy założeniu, że nie było zaliczki).
Ministerstwo Finansów wyjaśniło również, czy faktury korygujące wystawione do faktur, które podlegają oznaczeniu w ewidencji „FP”, także podlegają temu oznaczeniu.
Przytoczę tu w całości odpowiedź Ministerstwa Finansów:
„Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich faktur, które zapewniają zapisy prawidłowe pod względem technicznym i wnoszą do pliku kompletne dane analityczne, tj.:
- prezentowanie faktury korygującej ze znacznikiem „FP”. Należy pamiętać, że faktury oznaczane „FP” nie są brane pod uwagę do sum kontrolnych ewidencji. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) musi być uwzględniana, np. w wierszu dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej – odpowiednio powiększonym lub pomniejszonym. W przypadku korekt na plus różnica może też być dodatkowo zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględniona w pliku,
- prezentowanie faktury korygującej bez znacznika „FP”. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) nie może być uwzględniana w innym wierszu, np. dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej, który nie jest wówczas powiększany lub pomniejszany. Sposób ten jest wykluczony w przypadku korekt na plus, jeśli są one dodatkowo zaewidencjonowane na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględnione.”.
Drugi wariant zaproponowany przez Ministerstwo Finansów jest kontrowersyjny wobec obowiązku wynikającego z § 10 ust. 5 pkt 3 ww. rozporządzenia oznaczania faktur wystawionych do paragonu symbolem „FP”. Skoro bowiem faktura korygująca jest fakturą wystawioną do faktury wystawionej do paragonu z symbolem „FP”, to korekta jest też fakturą wystawioną pierwotnie do paragonu. Wydaje się, że pierwsze rozwiązanie jest prawidłowe. Jednak skoro Ministerstwo jest zdania, że są możliwe dwa rozwiązania, to znaczy, że można stosować oba (ale nie równocześnie dla jednej transakcji). Pytanie tylko, czy raz można postępować tak, a raz tak. Wydaje się, że nie ma to znaczenia.
Wojciech Zajączkowski