Skopiuj link
W przypadku świadczenia usług tłumaczeń tekstów na rzecz podatników z Unii Europejskiej, jak i spoza niej miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (odpowiednik art. 44 dyrektywy 2006/112/WE), jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Wynika to również z art. 29 obowiązującego od 1 lipca 2011 r. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L.2011.77.1).
W przypadku świadczenia tych samych usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28l pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (odpowiednik art. 59 akapit pierwszy lit. c dyrektywy 2006/112/WE), jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Potwierdza to również art. 41 ww. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011.
Natomiast w przypadku świadczenia usług tłumaczeń tekstów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Unii Europejskiej miejscem świadczenia, w świetle art. 28c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (odpowiednik art. 45 dyrektywy 2006/112/WE), jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Powyższe wynika także z art. 29 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011.
Z powołanych przepisów wynika więc, że polski podatnik dokonując sprzedaży tego typu usług powinien najpierw ustalić status usługobiorcy, opierając się na treści przepisu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 18 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011, aby następnie prawidłowo zafakturować przedmiotową usługę jako usługę krajową (gdy nabywcą jest podmiot z UE niebędący podatnikiem) albo jako usługę niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju (w pozostałych przypadkach).