Uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych w kwestii rozliczeń podatku od towarów i usług przez wspólnoty mieszkaniowe, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej - na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) - uprzejmie wyjaśniam.

W Monitorze Polskim Nr 50 z dnia 21 czerwca 2011 r. w poz. 557 ukazało się Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2011 r. w sprawie stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz obniżonej stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Minister Finansów w związku z decyzją Rady Polityki Pieniężnej działając na podstawie art. 56 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), ogłosił stawkę odsetek zgodnie z art. 65 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W myśl tego przepisu stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200 % podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2 %, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8 %.

Na stronie Ministerstwa Finansów pojawiła się informacja dotycząca projektowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Konieczność wydania rozporządzenia związana jest z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym.

W dniu 9 czerwca 2011 r. Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym. Ustawa została przekazana do Senatu. Ponieważ większość uchwalonych przez Sejm przepisów ma wejść w życie z dniem 1 lipca 2011 r. i jest wynikiem dostosowywania polskiego prawa do przepisów Unii Europejskiej należy się spodziewać szybkiego ich przyjęcia przez Senat, a następnie przekazania ich do podpisu Prezydentowi RP.

W transakcjach „eksportu” usług polscy podatnicy są zobowiązani do ustalania, czy podatnik z Unii Europejskiej jest podatnikiem VAT. Najczęstszym sposobem sprawdzenia tej informacji jest strona internetowa systemu VIES, na której można zweryfikować potwierdzenie numeru VAT podatnika-kontrahenta z UE. Na tej stronie internetowej nie zawsze jednak są dostępne wszelkie dane dotyczące naszego kontrahenta. Najczęściej brak jest nazwy i adresu usługobiorcy. Jednakże możliwe jest również odstąpienie od szukania kontrahenta na stronie VIES, o ile usługodawca w inny sposób jest w stanie udowodnić, że usługobiorca jest podatnikiem w swoim kraju. Polskie przepisy, w szczególności art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług nie nakładają na podatnika obowiązku poszukiwania w systemie VIES numeru VAT swojego kontrahenta. Z przepisów nie wynika również, aby świadczenie usług na rzecz usługobiorcy z innego państwa członkowskiego, który nie jest zarejestrowany w systemie VIES, ale jest podatnikiem VAT, mogło być przeszkodą w uznaniu takiego świadczenia za „eksport” usług.

W nowouchwalonej przez Sejm w dniu 9 czerwca 2011 r. ustawie o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym ustawodawca w art. 28f ustawy o VAT dodał ustęp 1a, w którym zawarł regulacje dotyczące świadczenia usług transportu towarów na rzecz polskich podatników lub podatników z krajów trzecich, w sytuacji gdy transport jest wykonywany w całości na terytorium kraju lub poza terytorium Unii Europejskiej.

Sejm przyjął już ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym. W art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca proponuje wprowadzić przepisy upraszczające dotyczące przeliczania kursów przy usługach wstępu na imprezy masowe, służące w szczególności sprawnej organizacji EURO 2012.

Od 1 lipca wchodzą życie zmiany dotyczące podatku od towarów i usług. Zmiany te wynikają przede wszystkim z następujących aktów prawnych prawa polskiego i prawa Unii Europejskiej:

• ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 106, poz. 622.),
• ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654),
• rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L.2011.77.1).

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. polski ustawodawca wprowadził do ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek rozliczania przez nabywcę, który jest podatnikiem podatku VAT (czynnym lub zwolnionym), podatku należnego z tytułu nabywania od podatników o których mowa w art. 15 i niekorzystających ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT (dostawa dokonywana przez sprzedawcę nie może być również objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2). W konsekwencji uchylono przepis art. 19 ust. 13 pkt 5 ustawy o VAT regulujący szczególny moment powstania obowiązku podatkowego przy dostawie złomu stalowego i żeliwnego, złomu metali nieżelaznych, który klasyfikowany był jako wsadowy lub niewsadowy.

W art. 28j ustawy o VAT, który obowiązuje od dnia 1 stycznia 2010 r. ustawodawca unormował miejsce świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu. W myśl ustępu 1 tego przepisu miejscem tym jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. W ustawie o VAT znajduje się jedynie definicja nowych środków transportu. W świetle art. 2 pkt 10 ww. ustawy nowymi środkami transportu są przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe, jednostki pływające i statki powietrzne spełniające warunki wskazane w tym przepisie. Do końca 2010 r. w ocenie organów podatkowych pełen katalog środków transportu był zawarty w załączniku nr 1 do ustawy. Jednakże załącznik ten został uchylony z dniem 1 stycznia 2011 r., co oznacza, że środkami transportu od 1 stycznia 2011 r. są nie tylko pojazdy wskazane w art. 2 pkt 10 ustawy o VAT będące nowymi środkami transportu, ale również inne pojazdy, które nie spełniają definicji nowego środka transportu. Jednakże w dalszym ciągu pojawiały się wątpliwości jak należy rozumieć pojęcie „środek transportu” na potrzeby art. 28j, czy też art. 28l pkt 7 ustawy o VAT.