Skopiuj link
Jak wynika z powyższego opisu w ww. deklaracjach w pozycji 21 podatnicy są obowiązani wykazywać transakcje (dostawy towarów i świadczenie usług) poza terytorium kraju. Oczywiście nie chodzi tu o transakcje, które faktycznie zostały przeprowadzone poza terytorium kraju, lecz o takie transakcje, których miejsce świadczenia przy dostawie towarów, jak i miejsce świadczenia przy świadczeniu usług wyznaczane przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 22-280 znajduje się poza terytorium kraju. Chodzi więc nie o faktyczne wykonanie czynności poza terytorium kraju, lecz o fikcję prawną, w wyniku której uznaje się, że określone czynności nie będą podlegały obowiązkowi podatkowemu na terytorium kraju, lecz poza tym terytorium. Przykładem mogą być tu usługi niematerialne (wskazane w art. 28l ustawy o podatku od towarów i usług) na rzecz podatnika z UE lub spoza UE, które choć wykonane w kraju będą opodatkowane poza jego terytorium. W obrocie gospodarczym najczęściej w poz. 21 deklaracji wykazywać będziemy tzw. „eksport” usług, a więc świadczenie usług poza terytorium Polski.
Czy oznacza to, że wszystkie usługi będące „eksportem” usług należy wykazywać w tej pozycji? Oczywiście nie. Tylko te czynności należy wykazywać w poz. 21, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Nie wykazuje się natomiast w pozycji 21 świadczenia usług poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przykładem mogą tu być usługi finansowe świadczone na rzecz podatnika z UE, które mimo, że będą świadczone poza terytorium kraju nie będą dawały podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego. Kolejnym przykładem mogą tu być usługi medyczne na rzecz podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, bądź też usługi edukacyjne (seminaria, konferencje) zorganizowane poza terytorium kraju przez polską uczelnię. W stosunku do ww. usług podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, bowiem te same usługi wykonane na terytorium Polski też nie dawałyby takiego prawa podatnikowi.
W pozycji 21 nie uwzględnia się również wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Z powyższego wynika, że podatnik który posiada zarejestrowaną działalność nie tylko na terytorium kraju, lecz również poza terytorium kraju wykonanych czynności poza Polską, które rozliczy w ramach prowadzonej działalności w tym drugim kraju (w UE, bądź poza UE) nie musi wykazywać ponownie w ewidencji dla celów podatku VAT oraz w deklaracjach VAT-7, VAT-7K, VAT-7D składanych w Polsce.
Zobacz szkolenie: