Skopiuj link
Jak wynika z powyższego przepisu ww. usługi konserwatorskie i restauratorskie od 1 stycznia 2012 r. nie będą objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług i staną się opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23%. Potwierdza to odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego na interpelację nr 21606 w sprawie likwidacji zwolnienia usług konserwatorskich z podatku VAT i obłożenia ich z dniem 1 stycznia 2011 r. 23-procentową stawką podatku. Minister stwierdził w niej, że „wprowadzona regulacja (w ww. rozporządzeniu Ministerstwa Finansów) ma na celu umożliwienie realizacji wieloletnich projektów podmiotom prowadzącym prace o charakterze konserwatorskim i restauratorskim oraz dostosowanie zawartych umów do przepisów prawa (stawka podatku VAT 23%), które będą obowiązywać od 1 stycznia 2012 r. (…) Informuję ponadto, że nie ma możliwości wprowadzenia bezterminowego zwolnienia prac konserwatorskich i restauratorskich z podatku VAT, jest to bowiem sprzeczne z przepisami dyrektywy 2006/112/WE, której przepisy, w szczególności art. 131-137, nie dają podstaw do zastosowania takiego rozwiązania prawnego. Wspomniane przepisy nie dają także podstaw do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w stosunku do stawki podstawowej. Na marginesie pragnę dodać, że w większości krajów Unii Europejskiej obowiązującą stawką podatku VAT na prace o charakterze konserwatorskim lub restauratorskim jest właśnie stawka podstawowa stosowana w danym kraju”.
Stanowisko to potwierdza również odpowiedź Ministra Finansów na interpelację nr 22043 zgłoszoną przez grupę posłów VI kadencji Sejmu. Z powyższego jednoznacznie wynika, że rząd nie planuje przedłużenia stosowania zwolnienia dla ww. usług. Ponieważ w większości wypadków nabywającymi ww. usługi są podmioty nie wykonujące czynności opodatkowanych podatkiem VAT będzie to oznaczało przerzucenie ciężaru podatku na nabywców, a w konsekwencji wzrost kosztów ww. usług przy równoczesnym ograniczeniu popytu na te usługi.
Równocześnie zgodnie z § 44 ust. 1 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. usługi świadczone przez instytucje gospodarki budżetowej – wyłącznie na rzecz jednostki, która je utworzyła, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.
Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) instytucja gospodarki budżetowej jest jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która:
1) odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania;
2) pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.
2. Instytucja gospodarki budżetowej może być tworzona przez:
1) ministra lub Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, za zgodą Rady Ministrów, udzieloną na jego wniosek;
2) organ lub kierownika jednostki, o których mowa w art. 139 ust. 2, jako organu wykonującego funkcje organu założycielskiego.
Przekształcone z gospodarstw pomocniczych instytucje gospodarki budżetowej do końca 2011 r. mogły stosować zwolnienie od podatku. Jednakże zwolnienie to ograniczone było jedynie do usług świadczonych na rzecz jednostki, która instytucję gospodarki budżetowej utworzyła. Z uwagi na czasowy charakter tego zwolnienia wprowadzony w związku z likwidacją gospodarstw pomocniczych od 1 stycznia 2011 r., usługi świadczone przez ww. instytucje gospodarki budżetowej na rzecz jednostki, która je utworzyła od 1 stycznia 2012 r. będą opodatkowane właściwą stawką podatkową dla świadczonych przez instytucje gospodarki budżetowej usług.