Skopiuj link
Ustawodawca dokonał więc rozdzielenia usług świadczonych na rzecz podatników oraz na rzecz podmiotów niebędących podatnikami. Poprzez to rozróżnienie dokonał też zróżnicowania miejsca świadczenia przy świadczeniu ww. usług. Usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobne usługi świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami będą podlegały opodatkowaniu w miejscu, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana. Podczas gdy usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usługi pomocnicze związane z usługami wstępu na te imprezy świadczone na rzecz podatników będą podlegały opodatkowaniu w miejscu, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.
Największy problem sprawia podatnikom dokonanie rozróżnienia, czy świadczone na rzecz podatników usługi są usługami wstępu, czy też nimi nie są. Jeżeli bowiem nabywana przez polskiego podatnika usługa uczestnictwa w konferencji, która odbywa się poza Polską, jest usługą wstępu, to nie byłaby ona opodatkowana w kraju, a w konsekwencji nie występowałby u polskiego podatnika import usługi. Jeżeli jednak ww. usługa nie byłaby usługą wstępu to polski podatnik zobowiązany byłby do rozliczenia importu ww. usługi.
Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w nowym obowiązującym od 1 lipca 2011 r. rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) NR 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE.L.2011.77.1).
Zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. rozporządzenia usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. W myśl ustępu 2 art. 32 rozporządzenia ustęp 1 ma zastosowanie m.in. do:
a) prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
b) prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
c) prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
Natomiast w świetle ust. 3 ww. przepisu usługi wstępu nie obejmują korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
Oznacza to, że usługi szkoleniowe, seminaria i konferencje świadczone od 1 lipca 2011 r. na rzecz podatników będą podlegały opodatkowaniu w miejscu, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. W podanym wyżej przykładzie usługi uczestnictwa w konferencji poza Polską świadczone na rzecz krajowego podatnika będą podlegały opodatkowaniu poza Polską i nie będą stanowiły importu usługi.
Pozostaje jednak wątpliwość, jak należy postępować odnośnie tych samych usług w okresie, kiedy ww. rozporządzenie nie obowiązywało. Wymaga podkreślenia, że zgodnie z punktem 2, zdanie ostatnie, preambuły ww. rozporządzenia „niniejsze środki wykonawcze staną się wiążące prawnie od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i nie mają wpływu na ważność przepisów ani interpretacji, przyjętych uprzednio przez państwa członkowskie”. Jak w takiej sytuacji powinien zachować się polski podatnik, gdyby świadczył lub nabywał usługi wstępu w okresie styczeń – czerwiec 2011 r.
W takiej sytuacji są dwie możliwości. Jedno, to wystąpienie do właściwego dla podatnika Biura Krajowej Informacji Podatkowej (w Toruniu, Płocku, Lesznie, Bielsku-Białej albo Piotrkowie Tryb.) o wydanie indywidualnej interpretacji. Drugie, to posiłkowanie się pomocniczo wydanymi już dla innych podatników interpretacjami indywidulnymi. W jednej z nich wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 kwietnia 2011 r. Nr ITPP2/443-136/11/AW stwierdzono, że „zgodnie z regulacją wyrażoną w art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania, usług organizacji konferencji, za które pobierana jest opłata za wstęp, świadczonych przez Politechnikę na rzecz zagranicznych uczelni i przedsiębiorstw, będących podatnikami w rozumieniu przepisu 28a ustawy, jest miejsce, gdzie konferencje te się odbywają, czyli terytorium Polski”. Piszący te słowa w całości zgadza się z dokonaną przez organ podatkowy interpretacją. Miejsce świadczenia usług wstępu po 30 czerwca 2011 r., jak i przed 1 lipca 2011 r. nie powinno ulec zmianie, tym bardziej, że art. 28g obowiązuje dopiero od 1 stycznia 2011 r. i w tym zakresie nie utrwaliła się żadna linia orzecznictwa sądowoadministracyjnego.
Na marginesie należy wskazać, że ustawodawca unijny w art. 33 ww. rozporządzenia określa również jakie usługi należy uznawać za pomocnicze do usług bezpośrednio powiązanych ze wstępem, oraz jakie usługi pomocnicze nie obejmują usług powiązanych ze wstępem dla celów art. 53 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednik art. 28g ust. 1 ustawy o VAT). Zgodnie treścią art. 33 ww. rozporządzenia usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą. Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub urządzeń sanitarnych, ale nie obejmują usług pośrednictwa związanych ze sprzedażą biletów.