Skopiuj link
Zgodnie z art. 11o ust. 1a ustawy o CIT do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych są obowiązani podatnicy dokonujący transakcji kontrolowanej lub transakcji innej niż transakcja kontrolowana, jeżeli rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową oraz wartość tej transakcji za rok podatkowy przekracza 500.000 zł. Pojęcie rzeczywistego właściciela zostało zawarte w art. 4a pkt 29 ustawy o CIT. Rzeczywisty właściciel powinien spełniać łącznie następujące warunki: a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części, b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi, c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio.
Rzeczywistym właścicielem na gruncie powyższej definicji może być jedynie podmiot otrzymujący należności od podatnika polskiego, ze względu na realizowane usługi, dostarczane towary (dostawca), udzielane pożyczki, itp. A więc chodzi o transakcje zakupowe, za które podmiot polski płaci swojemu dostawcy krajowemu lub zagranicznemu. Natomiast, w przypadku transakcji sprzedażowej, rzeczywistym właścicielem należności jest polski podmiot świadczący usługi, a więc transakcje sprzedażowe nie wchodzą w zakres nowej regulacji. Przedmiotem regulacji art. 11o ust. 1a ustawy o CIT nie są objęte transakcje, w których polski podatnik jest dostawcą usług, otrzymującym za nie wynagrodzenie.
Ustawodawca łączy definicję rzeczywistego właściciela z odbiorcą należności – przykładowo art. 26 ust. 1f oraz ust. 1g pkt 2 ustawy o CIT. Niezależnie od relacji gospodarczych łączących strony transakcji, obowiązek w zakresie dokumentacji lokalnej powstanie, gdy rzeczywisty właściciel zlokalizowany jest w tzw. raju podatkowym, a wartość transakcji przekroczy próg pół miliona złotych.
Tak więc, nawet jeśli kontrahent (ani jego rzeczywisty właściciel) nie jest zlokalizowany w tzw. raju podatkowym, lecz dokonuje on transakcji z podmiotem mającym siedzibę lub zarząd w tzw. raju podatkowym, wówczas domniemywa się, że rzeczywisty właściciel jest podmiotem z tzw. raju podatkowego. W konsekwencji, przekroczenie progu 500.000 zł będzie powodować obowiązek sporządzenia dokumentacji lokalnej przez polskiego podatnika i to niezależnie od powiązań pomiędzy kontrahentami. Jeśli zaś polski podatnik uzyska od swojego dostawcy podpisane oświadczenie o rzeczywistym właścicielu w ramach dokonywanych transakcji, którego siedziba/miejsce zamieszkania jest w innym kraju niż raj podatkowy, wówczas nie ma obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy