Skopiuj link
Z punktu widzenia skutków podatkowych świadczeń dodatkowych, to nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, część świadczeń dla pracowników jest obligatoryjnych i wynika z kodeksu pracy.
Jako przykład świadczenia, które nie rodzi po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) można wskazać sytuację, w której pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób założyć, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu.
Jeśli jednak dofinansowanie nie jest powiązane z imprezą integracyjną czy z pracą w godzinach nadliczbowych, przysługuje uprawnionym pracownikom bez względu na czas pracy w danym dniu i pracodawca nie jest zobligowany przepisami prawa do zapewnienia pracownikom posiłków, a ich finansowanie (dofinansowanie) stanowi dobrowolne działanie to mamy do czynienia ze świadczeniem wymagającym opodatkowania. Pracodawca – jako płatnik – jest obowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach wynikających z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Koszty wyżywienia pracownik musi ponosić niezależnie od tego, czy jest w pracy, czy w domu. Zatem wartość dofinansowania posiłku jest wydatkiem ponoszonym przez pracodawcę w interesie pracownika i w ten sposób stanowi dla pracownika korzyść, ponieważ nie musi on w czasie pracy ponosić całkowitych wydatków na wyżywienie (które tak czy inaczej by ponosił).
Można wskazać wyjątki od zasady ogólnej związanej z opodatkowaniem, uzależnione od tego, czy potrawy przyrządzane są z dostarczonych przez pracodawcę posiłków, czy może realizowane są w formie bonów czy kart żywieniowych. Zasadniczo wartość produktów, z których przyrządzane są posiłki profilaktyczne, jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednak, gdy pracodawca realizuje je w formie bonów żywnościowych, a tym samym nie kontroluje, jakie produkty i napoje są za nie kupowane, to musi doliczyć wartość bonów do przychodu ze stosunku pracy i potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. (przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0115-KDIT2. 4011.237.2020.1.HD).
Warto więc wprowadzić skuteczne mechanizmy kontroli, w jaki sposób wydane pracownikom bony, talony czy kwarty żywieniowe są przez nich wykorzystywane, np. poprzez wyrywkowe kontrole podmiotów wydających produkty, jak również samych uprawnionych pracowników w zakresie prawidłowości korzystania ze wspomnianych kart.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy