Skopiuj link
Cele te określa art. 62b ust. 1 ustawy Prawo bankowe. W myśl tego przepisu rachunek VAT może być uznany wyłącznie środkami pieniężnymi pochodzącymi z tytułu:
1) zapłaty kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług, przy użyciu komunikatu przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanego dalej „komunikatem przelewu”;
Środki, które wpłyną na rachunek VAT, to przede wszystkim należności pieniężne w części dotyczącej podatku VAT otrzymane od kontrahenta, który zastosował mechanizm podzielonej płatności (mpp) w związku z wystawioną przez sprzedawcę i przesłaną odbiorcy fakturą. Kwota netto w ramach zrealizowanego przez nabywcę komunikatu przelewu wpłynie na dotychczasowe konto – rachunek rozliczeniowy (firmowy). Możliwe będzie niestosowanie przez nabywcę mpp. Będzie to zależało wyłącznie od woli nabywcy.
2) wpłaty kwoty podatku od towarów i usług przez podatnika, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz płatnika, o którym mowa w art. 17a tej ustawy, przy użyciu komunikatu przelewu;
Chodzi o wpłatę podatku VAT jaką dokona ze swojego rachunku podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych na rzecz płatnika, tj. zarejestrowanego odbiorcy lub podmiotu prowadzącego skład podatkowy, który dokonał lub dokona z ww. tytułu zapłaty podatku do urzędu skarbowego.
3) przekazania środków z innego rachunku VAT posiadacza rachunku VAT prowadzonego w tym samym banku;
W sytuacji posiadania co najmniej dwóch rachunków VAT w tym samym banku dozwolone będzie przekazanie przez posiadacza rachunku środków pieniężnych z jednego rachunku VAT na inny rachunek VAT. W konsekwencji ten drugi rachunek VAT w tym samym banku zostanie uznany kwotą oznaczoną w komunikacie przelewu. Należy zauważyć, że samo posiadanie więcej niż jednego rachunku rozliczeniowego nie oznacza automatycznego utworzenia większej ilości rachunków VAT. Posiadanie więcej niż jednego rachunku VAT (poza NBP) będzie dokonywane przez banki komercyjne wyłącznie na wniosek posiadacza rachunku bankowego. Należy zastanowić się, czy takiego wniosku nie należy złożyć jak najwcześniej.
4) zwrotu:
a) kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 i ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wynikającego z wystawionej przez podatnika faktury korygującej,
Przepis ten dotyczy możliwości zwrotu przez sprzedawcę na rachunek VAT nabywcy kwot podatku VAT w związku z udzielonymi rabatami, obniżkami ceny, czy też zwróconymi zaliczkami. Kwota wskazana w fakturze korygującej może zostać zwrócona przez sprzedawcę nabywcy na rachunek VAT. Wymaga podkreślenia, że sposób zwrotu przez sprzedawcę środków pieniężnych wynikających z faktury korygującej nie jest uzależniony od sposobu w jaki sprzedawca środki finansowe od nabywcy pierwotnie otrzymał.
b) różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez urząd skarbowy
Ustawowy zapis dotyczy kwoty zwrotu różnicy podatku, która może być, w związku z wnioskiem podatnika, przekazana na rachunek VAT. Podkreślenia wymaga, że zwrot na rachunek VAT nie jest obligatoryjny (obowiązkowy), a podatnik ma możliwość żądania nadwyżki podatku naliczonego również w ramach dotychczasowych trybów. Wówczas wnioskowana kwota VAT zostanie przekazana na dotychczasowy rachunek podatnika, a nie na rachunek VAT. Podatnik będzie miał wybór: dotychczasowy tryb na rachunek „firmowy”, czy też zwrot na rachunek VAT. Zaletą zwrotu na rachunek VAT będzie jego szybka realizacja – w terminie 25 dni od dnia otrzymania deklaracji. Przy takim trybie zwrotu podatku nie będą musiały być zrealizowane warunki wskazane w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT (w tym zapłata podatku naliczonego wynikającego z faktur rozliczonych w deklaracji).
– przy użyciu komunikatu przelewu.
Wojciech Zajączkowski