Skopiuj link
Przez wzgląd na silną konkurencję panującą w branży, celem opłaty motywacyjnej jest wynagrodzenie kontrahenta za zawarcie (gotowość do zawarcia), przedłużenie (gotowość do przedłużenia) lub zmianę warunków (gotowość do zmiany warunków) umowy handlowej i zobowiązanie do zakupu określonej ilości produktów przedsiębiorcy. W przypadku braku zakupu określonej ilości produktów, kontrahent jest co do zasady zobowiązany do zwrotu całości lub części opłaty motywacyjnej.
Często brak opłaty motywacyjnej z tytułu zawarcia/przedłużenia umowy handlowej lub zmiany jej warunków może w obecnych czasach skutkować utratą danego kontrahenta, który mógłby podjąć współpracę z innym dostawcą, oferującym dogodniejsze warunki współpracy (w tym oferującym opłatę motywacyjną). Najczęściej wysokość opłaty motywacyjnej jest ustalana indywidualnie w stosunku do każdego kontrahenta na podstawie szeregu czynników, takich jak m.in. prognozowana wartość sprzedaży do kontrahenta, tzw. siła rynkowa kontrahenta lub polityka cenowa kontrahenta. Opłata motywacyjna może być wypłacona jednorazowo po zawarciu/przedłużeniu umowy handlowej bądź może dzielona na kilka transzy, wypłacanych w trakcie trwania umowy. Zwykle, jeżeli klient otrzymał opłatę motywacyjną, wcześniejsze rozwiązanie umowy obwarowane jest karą umowną, której wartość jest nie większa niż wysokość opłaty motywacyjnej.
Opłata motywacyjna to nie koszt reprezentacji i reklamy. Stanowić ona będzie każdorazowo dla firmy koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu umowy handlowej, którego dotyczy. W konsekwencji, firma jako podatnik powinna rozliczać opłatę motywacyjną przez cały okres trwania umowy. Jeśli przykładowo umowa trwa 4 lata to powinna ujmować każdego roku trwania umowy w kosztach podatkowych 1/4 opłaty motywacyjnej. Jeśli jednak umowa zostanie rozwiązana wcześniej, firma powinna w roku rozwiązania umowy rozpoznać nierozliczoną dotychczas część opłaty motywacyjnej jako koszt podatkowy tego roku, np. jeśli umowa uległaby rozwiązaniu w tym trzecim roku trwania, firma odliczyłaby 1/4 opłaty motywacyjnej w roku pierwszym, drugim kolejną ¼ a w trzecim pozostałe 2/4 czyli 50%. Opłata stanowi koszt, który w sposób pośredni warunkuje uzyskiwanie przychodów podatkowych przez firmę jako podatnika.
Możliwość zaliczenia opłaty motywacyjnej do kosztów uzyskania przychodu potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 maja 2016 r., IBPB-1-3/4510-188/16/JKT w której to stwierdzono, że: „(…) Opłaty motywacyjne są związane z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami, a zatem pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwanymi przychodami występuje związek tego typu, że poniesienie ww. kosztów zmierza do osiągnięcia przychodów (…)”.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy