Skopiuj link
Wydatki z tytułu kosztów używania samochodu osobowego w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o PIT i art. 4a pkt 9a ustawy o CIT dla którego nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu właściwa dla celów podatku VAT wskazana w art. 86a ust. 4 tej ustawy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów jedynie w 75%. Pozostała część tych wydatków wraz z częścią nieodliczonego VAT nie będzie stanowiła kosztów podatkowych.
Zmianie ulegną również limity dotyczące amortyzacji samochodów osobowych. Dla pojazdów spalinowych i spalinowo-elektrycznych limit amortyzacji zostanie zwiększony z 20.000 euro do 150.000 zł. Natomiast dla pojazdów elektrycznych limit ten zostanie zwiększony z 30.000 euro do początkowo 150.000 zł, a docelowo do 225.000 zł.
Nowe regulacje obejmą również samochody osobowe leasingowane, wynajmowane, czy dzierżawione. Limit wydatków, które mogą być zaliczone do kosztów podatkowych, na opłaty na samochody osobowe wykorzystywane na podstawie ww. umów zostanie ograniczony do 150.000 zł. Limit ten będzie obliczany na podstawie proporcji w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem takiej umowy.
Zasadą jest, że rokiem podatkowym, również w podatku dochodowym od osób prawnych jest rok kalendarzowy – art. 8 ust. 1 ustawy o CIT. Podatnicy, którzy w statucie albo w umowie spółki postanowili inaczej i zawiadomi o zmianie roku podatkowego urząd skarbowy mogą przyjąć, że rokiem podatkowym będzie okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.
Sytuację takich podatników, którzy przyjęli do rozliczeń inny rok podatkowy niż rok kalendarzowy reguluje art. 13 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z tą normą podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.
Z przepisu tego wynika, że ww. zmiany w zakresie ograniczenia możliwości zaliczania wszystkich wydatków związanych z samochodami osobowymi do kosztów uzyskania przychodów nie będą dotyczyły tych podatników podatku CIT, którzy przyjęli do rozliczeń inny niż rok kalendarzowy okres rozliczeniowy, pod warunkiem, że rozpoczął się on przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r.
Oznaczać to będzie, że podatnicy ci pomimo zmiany treści przepisów od 1 stycznia 2019 r. do końca wybranego przez siebie roku podatkowego stosują „stare” zasady zaliczenia wydatków związanych z samochodami do kosztów uzyskania przychodów.
Reguła powyższa będzie dotyczyć tych podatników również w odniesieniu braku możliwości stosowania wyższych limitów przy amortyzacji samochodów, jak i możliwości zawarcia po 31 grudnia 2018 r. (ale nie później niż z końcem roku podatkowego) umowy leasingu dotyczącej samochodu osobowego o wartości przekraczającej 150.000 zł i zaliczaniu wszystkich opłat z tytułu tego leasingu do kosztów podatkowych.
Wojciech Zajączkowski