Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje szereg akcji marketingowych mających na celu zwiększenie sprzedaży paliw na stacjach własnych oraz na tzw. stacjach obcych (patronackich i franchisingowych prowadzonych przez podmioty trzecie). Elementem akcji marketingowych jest możliwość nieodpłatnego otrzymania przez Uczestnika nagrody bądź uzyskania rabatu przy zakupie paliw oraz towarów pozapaliwowych. Wydawane nagrody (towary) stanowią własność Spółki. Przyjmuje się, że nieodpłatne wydanie towarów następować będzie wyłącznie na stacjach paliw w odniesieniu do prezentów małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3, 4 ustawy o VAT. Spółka prowadzi szczegółową identyfikację podmiotów biorących udział w Programie (w zakresie ich danych osobowych tj. imienia i nazwiska adresu zamieszkania), w szczególności każdorazowo jest w stanie przyporządkować wartość wydanych nieodpłatnie nagród do konkretnego beneficjenta wydania.
Spółka zadała pytanie, czy wskazaną w przepisie art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, łączną wartość przekazanych towarów w kwocie 100 zł, stanowiącą granicę wyłączenia z opodatkowania VAT przekazywanych jednej osobie towarów, należy rozumieć w odniesieniu do towarów jako cenę ich nabycia (bez podatku) a w przypadku braku ceny nabycia jako koszt wytworzenia towarów, określone w momencie przekazywania towaru.
Zdaniem Spółki, ustawa o podatku od towarów i usług w art. 7 ust. 4 pkt 1 wskazuje kwotę 100 zł jako graniczną wartość przekazanych przez podatnika jednej osobie towarów uprawniającą do kwalifikacji tych towarów jako prezentów małej wartości wyłączonych z opodatkowania podatkiem VAT i będzie to zawsze wartość netto, nie zawierająca podatku VAT odnosząca się do ceny nabycia bądź kosztu wytworzenia przekazywanych towarów.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. Wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. W myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł,
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie definiują pojęć „łączna wartość towaru” oraz „jednostkowa cena nabycia”. W znaczeniu potocznym przy określaniu wartości towaru należy uwzględnić cenę i ilość towaru.
Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach, ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Z powyższego zapisu wynika zatem, że podatek VAT jest elementem ceny i wartości, co oznacza, iż sprzedawca towaru lub usługi kalkulując cenę wlicza do niej ten podatek.
Powyższe oznacza, że ustawodawca posługując się pojęciem „cena” lub „wartość” towaru ma na myśli zawarty w cenie (wartości) podatek od towarów i usług.
Do takiego samego wniosku prowadzi również analiza techniki legislacyjnej związanej z podatkiem od towarów i usług. Wszędzie tam, gdzie ustawodawca chciał, aby cena nabycia była pomniejszona o należny podatek od towarów i usług wyraźnie to wyartykułował. Przykładem może być art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy , w którym ustawodawca definiując „prezenty o małej wartości”, których przekazania nie ujęto w ewidencji, posługuje się „jednostkową ceną nabycia” towaru „bez podatku” od towarów i usług. Podobnie w przywoływanym przez Wnioskodawcę art. 29 ust. 10 ustawy, ustawodawca wyraźnie określił, iż podstawą opodatkowania w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.
Również w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ), w § 5 ust. 1 ustawodawca określając szczegółowe zasady wystawiania faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży, w pkt 7 posługuje się pojęciem „ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto)”, w pkt 8 „wartości towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto)”.
Reasumując, wskazana w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług łączna wartość przekazanych towarów w kwocie 100 zł, stanowiąca granicę wyłączenia z opodatkowania VAT przekazywanych jednej osobie towarów jest kwotą brutto, zawierającą podatek VAT.
Aktualna promocja: