05.03.2012 r.
4 min

Pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Ekspert KIP

Skopiuj link
05.03.2012r.
4 min

W pierwszej z tych spraw Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 lutego 2012 r. sygn. akt I FSK 611/11 skierował do ETS pytanie dotyczące usług magazynowych świadczonych na rzecz podmiotu zagranicznego. Istotą pytania jest miejsce świadczenia (powstania obowiązku podatkowego) kompleksowych usług w zakresie magazynowania towarów, obejmujących przyjmowanie towarów do magazynu, umieszczanie towarów na odpowiednich półkach magazynowych, przechowywanie tych towarów dla klienta, wydawanie towarów, rozładunek i załadunek oraz w stosunku do niektórych klientów przepakowywanie materiałów dostarczonych w opakowaniach zbiorczych do indywidualnych zestawów. NSA zapytał, czy są to usługi związane z nieruchomościami, które opodatkowane są w miejscu, w którym znajduje się nieruchomość, zgodnie z art. 47 Dyrektywy 112, czy też należy przyjąć, że są to usługi opodatkowane w miejscu, gdzie usługobiorca, na rzecz którego świadczone są usługi, posiada stałą siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub w przypadku jej braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, stosownie do art. 44 Dyrektywy 112. Rozstrzygnięcie tego dylematu będzie niewątpliwie pomocne dla firm zajmujących się usługami logistycznymi. Do tej pory wskazane wyżej usługi raz były uważane za czynności związane z nieruchomościami opodatkowane na podstawie art. 28e ustawy o VAT, a raz uważane były za czynności opodatkowane w miejscu siedziby nabywcy (podatnika) – zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.

W drugiej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 484/11 skierował do ETS pytanie dotyczące wykładni przepisów prawa unijnego dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do usług transportowych i spedycyjnych. Istotą pytania jest zgodność art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z art. 66 Dyrektywy 2006/112/WE. Sąd zwrócił się o wyjaśnienie, czy zgodne z unijnymi są polskie przepisy, w myśl których moment powstania obowiązku podatkowego dla usług transportowych i spedycyjnych następuje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług także wówczas, gdy zostaje wystawiona faktura najpóźniej w ciągu 7 dni od wykonania usługi przewidująca późniejszy termin płatności, a nabywca usługi uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym otrzymał fakturę, niezależnie od faktu zapłaty za usługę.

Powyższe pytanie sprowadza się więc do tego, czy podatnik świadcząc usługi transportowe (bądź je refakturując) wystawiając fakturę po wykonaniu usługi (nie otrzymawszy jednak zapłaty) ma rozpoznać obowiązek podatkowy z datą 30 dnia od dnia wykonania tej usługi, czy też z datą wystawienia faktury, gdy faktura ta jest wystawiona najwcześniej z datą wykonania usługi, nie później jednak niż 30 dnia od dnia jej wykonania. Równocześnie NSA spytał, czy nabywca mimo, że u sprzedawcy nie powstał obowiązek podatkowy ma możliwość odliczenia podatku naliczonego z takiego dokumentu.

Ostatnia z tych spraw jako, że dotyczy usług mających charakter powszechny będzie miała istotne znaczenie dla podatników podatku VAT. Rozstrzygnięcia tych spraw należy spodziewać się najwcześniej za rok.

Zobacz szkolenie: