Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która w związku z przeprowadzanymi inwestycjami w celu zachowania płynności finansowej występuje co miesiąc o przyśpieszony termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Składając comiesięczną deklarację podatkową VAT-7 Spółka nie może wykazać przyspieszonego zwrotu, bowiem nie uregulowała wszystkich należności na rzecz swoich kontrahentów. Brak zapłaty jest wynikiem ponad półrocznego odroczonego terminu płatności jaki uzyskuje Spółka.
Zdaniem Spółki powinna ona mieć możliwość skorzystania z prawa do przyspieszonego terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jak również do prawa odliczenia podatku od nabyć towarów z wydłużonym terminem płatności dłuższym niż wynikający z art. 86 ustawy o VAT. Taką możliwość Spółka miałaby gdyby mogła podzielić nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym na część do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 25 dniowym i terminie 60 dniowym.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Organ podatkowy skazał, że zasady regulujące zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym uregulowane są w art. 87 powołanej ustawy. Na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.
Natomiast, zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:
1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji
-przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.
Biorąc pod uwagę rozwiązania zawarte w art. 87 ust. 6 ustawy w stosunku do ust. 2 tego artykułu należy stwierdzić, iż uprawnienie do ubiegania się o przyspieszony zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni przysługuje po spełnieniu dodatkowych przesłanek przewidzianych w ust. 6 tego artykułu. Jedną z takich przesłanek, której spełnienie na wstępie warunkuje możliwość ubiegania się o zwrot w przyspieszonym terminie jest aby kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej (a więc wynikające zarówno z bieżącego okresu rozliczeniowego jak i z okresów poprzednich) wynikały bądź z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, bądź z zapłaconych dokumentów celnych oraz decyzji, bądź z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma wszystkich kwot podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym wynikających ze wszystkich zdarzeń, które miały w nim miejsce. Nadwyżka zatem tego podatku naliczonego („różnica podatku” – expressis verbis), do której odnosi się art. 87 ust. 6 ustawy , dotyczy jej całości. Dopiero wówczas, gdy zajdzie choćby jeden z taksatywnie wymienionych w pkt 1-3 art. 87 ust. 6 ustawy przypadków, obejmujący jednak całą różnicę podatku naliczonego za dany okres rozliczeniowy, podatnik uprawniony jest do wnioskowania o zwrot w skróconym 25 dniowym terminie. To, że przepis ten stanowi lex specialis wobec ogólnej reguły z art. 87 ust. 2 ustawy, nie oznacza wcale, że nie nawiązuje on do całości nadwyżki wykazywanej w deklaracji do zwrotu bezpośredniego. To z kolei powoduje, że nie jest możliwe niejako „rozbijanie” jednej kwoty do zwrotu na rachunek bankowy w dwóch różnych terminach zależnie od tytułu, z którego wynika prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Przepis art. 87 ust. 6 ustawy stanowi o przyspieszeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 (a więc nawiązuje do całości nadwyżki wykazanej w deklaracji). Ponadto odnosi się do zadeklarowanych kwot podatku naliczonego wynikających z faktur w całości zapłaconych. Wymóg zapłaty musi być zatem spełniony w odniesieniu do wszystkich faktur, z których wynika podatek naliczony zadeklarowany w danym okresie. Nie jest zatem możliwe przyspieszenie terminów zwrotu tylko względem części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji.
Reasumując, Wnioskodawca w oparciu o art. 87 ust. 6 ustawy, nie będzie miał możliwości przyspieszenie terminu zwrotu różnicy podatku tylko w stosunku do części nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji. Z przepisu tego wynika, że w ciągu 25 dni urząd zwraca „różnicę podatku, o której mowa w ust. 2”, czyli różnicę pomiędzy kwotą wykazanego podatku należnego a kwotą podatku naliczonego, który podatnik ujął w deklaracji. Nie będzie więc możliwości „podziału” w jednej deklaracji kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym i wykazania jej części do zwrotu w terminie przyspieszonym, a w odniesieniu do pozostałej części w terminie 60-dniowym.
Zobacz szkolenie: