Skopiuj link
Art. 29a ust. 15 pkt 3 ustawy o VAT stanowi, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy. Przepis ten nie wymienia ww. usług dystrybucji. Jak wskazuje ministerstwo finansów w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o VAT, która to zmiana ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. „przez wiele lat w dostawach do nabywców końcowych transakcjom dostawy towarów, takich jak energia elektryczna, cieplna, chłodnicza czy gaz przewodowy, towarzyszyła co do zasady usługa dystrybucyjna. Dostawa taka była i jest dokumentowana jedną fakturą za tzw. usługę kompleksową – dostawę towaru wraz z jego dystrybucją. W związku z liberalizacją rynku energii elektrycznej i gazu, na którym swobodnie można zmienić dostawcę energii elektrycznej czy gazu przewodowego, mamy do czynienia z rozdziałem umów na umowy dotyczące dostawy towaru (sprzedaży energii np. elektrycznej) oraz usługi dystrybucji tego towaru (usługa dystrybucji energii elektrycznej). Rozdzielone świadczenia fakturowane są przez odrębne podmioty od siebie niezależne”.
Z uwagi na rozdzielenie czynności sprzedaży mediów oraz dystrybucji mediów pomiędzy różne podmioty, dystrybutorzy mediów są zobowiązani do posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę ww. usług, co przy znacznej skali takich czynności powoduje obciążenia administracyjne sprzedawców usług dystrybucji.
W ocenie ministerstwa finansów „brak jest merytorycznego uzasadnienia dla utrzymania obowiązku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę w stosunku do faktur dokumentujących usługi dystrybucji energii elektrycznej, gazu przewodowego czy energii cieplnej lub chłodniczej, skoro dla samych dostaw (sprzedaży) tych towarów takiego obowiązku nie ma”. Należy również wskazać, że moment obowiązku podatkowego zarówno dla mediów, jak i dla usług dystrybucji mediów jest wyznaczany przez ten sam przepis art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz lit. b tiret szóste ustawy o VAT, w myśl którego obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z momentem wystawienia faktury.
Powyższe legło u podstaw projektowanych przepisów, w świetle których od stycznia 2017 r. sprzedawcy usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej, chłodniczej oraz usług dystrybucji gazu przewodowego w celu zmniejszenia kwoty podatku należnego nie będą zobowiązani do posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę.
Na marginesie warto zauważyć, że art. 29a ust. 15 pkt 3 ustawy o VAT w nowym brzmieniu obowiązującym od stycznia będzie również dotyczył podmiotów, które nie są profesjonalnymi dystrybutorami mediów, lecz dokonują jedynie refakturowania tych usług na rzecz ostatecznego beneficjenta.
Projektowane przepisy są obecnie rozpatrywane w Sejmie w Komisji Finansów Publicznych.
Wojciech Zajączkowski