Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Podatniczka, która jest uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i ma zamiar rozpocząć działalność gospodarczą – biuro rachunkowe. Usługi, które będzie świadczyć obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg rachunkowych na zlecenie, na rzecz klientów osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa podatkowego.
Zdaniem Podatniczki, zakres świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku, z tym że możliwe jest korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy w powiązaniu z art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwoty 150 tys. zł.
Zdaniem Podatniczki świadczone przez nią usługi nie mieszczą się w zakresie usług doradztwa. Zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów do tego uprawnionych. Czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych w istocie rzeczy są wewnętrzną operacją programu księgowego sprowadzającą się do wygenerowania z programu komputerowego deklaracji/informacji na podstawie wcześniej zaksięgowanych/zaewidencjonowanych (wprowadzonych) dokumentów księgowych, sporządzanych list płac, wprowadzonych rachunków dotyczących umów cywilno – prawnych. Dlatego też wykonywane czynności nie mogą być uważane za czynności doradztwa.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości.
W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.
Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.
Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 ze zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:
- udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
- prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że świadczenie usług doradztwa wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. W konsekwencji o tym, czy realizowane przez podatnika usługi mogą korzystać ze wspomnianego zwolnienia decyduje przedstawione we wniosku konkretne zdarzenie przyszłe.
Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego organ stwierdził, że o ile Podatniczka nie będzie wykonywała czynności w zakresie doradztwa podatkowego, to będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności.
Końcowo zauważył, iż brak uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie przesądza o faktycznym charakterze wykonywanych usług.
Zobacz szkolenie: