Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT. Spółka dokonała zakupu alkoholu z Ukrainy. Towar nie otrzymał pozytywnej decyzji inspektora sanitarnego i nie został dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Dokumentem potwierdzającym zakup ww. towaru jest faktura wystawiona przez kontrahenta spoza Unii. Procedura importu nie doszła do skutku, nie powstał dług celny. Wnioskodawca nie otrzymał dokumentu SAD, który wskazywałby podatek VAT od importu i akcyzę. Towar został zatrzymany na obszarze składu celnego w Polsce. Następnie dokonał on sprzedaży niniejszego towaru do Mołdawii na podstawie faktury ze stawką podatku VAT 0%. Dokumentem potwierdzającym wywóz towaru w formie tranzytu jest dokument w postaci elektronicznej IE-45 oraz list przewozowy.
Wywóz towaru z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty (Mołdawia) dokonany był przez nabywcę towaru mającego siedzibę poza terytorium kraju. Spółka posiada kopię urzędową dokumentu celnego, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, oraz posiada kopię urzędową dokumentu IE-119.
Zdaniem Spółki, sprzedaż towarów ze składu celnego poza granice Unii Europejskiej nie powinna być uwzględniona w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług, jako sprzedaż niepodlegająca przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że rozstrzygnięcie kwestii opodatkowania dostawy towarów realizowanych w składzie celnym, wymaga przede wszystkim określenia, jak winno być traktowane terytorium składu celnego.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy o VAT przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ustawodawca nie doprecyzowuje jednak terminu „terytorium Rzeczpospolitej Polskiej”. W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do innych przepisów, regulujących przedmiotową kwestię, a w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944 ze zm.). Brak ustawowej definicji terminu „terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” pozwala bowiem na uznanie, iż ustawodawca posługuje się tym pojęciem w znaczeniu określonym w innych normach prawnych. Art. 1 ww. ustawy stanowi, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Obszary, nad którymi Rzeczpospolita sprawuje swoje zwierzchnictwo – w rozumieniu tej ustawy – to jej terytorium.
Zatem skład celny, w świetle powołanej wyżej definicji terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest traktowany jako terytorium kraju. Sprowadzenie towarów spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty do składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, pomimo tego, iż towary te objęte są procedurą składu celnego, powoduje, iż towary te znajdują się na terytorium kraju – w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, dostawę towarów w obrębie składu celnego należy uznać za dokonaną na terytorium kraju. Podlega ona tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2011 r.), przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.
Zatem co do zasady, sprzedaż towaru ze składu celnego na rzecz podmiotu z kraju spoza Wspólnoty, w zależności od podmiotu dokonującego jego wywozu, stanowi eksport bezpośredni lub eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy. Dyrektor Izby Skarbowej zaznaczył, że dla zakwalifikowania transakcji jako eksportu nie ma znaczenia fakt, iż towar nie został dopuszczony do obrotu na terytorium Polski.
Organ podatkowy wskazał, że aby daną transakcję uznać za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące warunki:
1. ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 (…) ustawy,
2. w konsekwencji tej czynności dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
3. wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Organ podatkowy stwierdził więc, że dokonana przez Spółkę transakcja sprzedaży towarów ze składu celnego poza terytorium Wspólnoty, wypełnia dyspozycję eksportu pośredniego w myśl art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, zatem jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zdaniem organu podatkowego w eksporcie bezpośrednim warunkiem zastosowania stawki 0% jest otrzymanie przez podatnika przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Natomiast eksport pośredni jest opodatkowany stawką 0% wówczas, gdy podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny wyjścia potwierdził wywóz tych towarów (z dokumentu tego musi wynikać tożsamość danego towaru).
Dlatego też organ stwierdził, że jeżeli kopia urzędowa dokumentu celnego stanowi potwierdzenie urzędu celnego określonego w przepisach celnych, iż towar został wywieziony poza terytorium Wspólnoty, Spółka do eksportu pośredniego będącego przedmiotem wniosku mogła zastosować stawkę podatku w wysokości 0%.
Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym wywóz towaru ze składu celnego poza granicę UE nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, organ podatkowy uznał za nieprawidłowe. Podkreślił jednocześnie, iż Spółka prawidłowo udokumentowała czynność będącą przedmiotem pytania wystawiając faktury VAT ze stawką podatku w wysokości 0%. Bowiem zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, przez którą w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się m.in. eksport towarów.