Skopiuj link
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego
(PKWiU 27), - maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28).
Powyższe ograniczenie wynikające z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy o VAT dotyczy np. sprzedaży internetowej lub telefonicznej. Jak należy je rozumieć?
Przepis w zakresie określenia umowy wzorowany jest na określeniu umowy zawartej na odległość, zdefiniowanym w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2019 r. poz. 134, ze zm.). Przepisy ustawy o prawach konsumenta odnoszą się wyłącznie do umów zawartych z konsumentami, a nie przedsiębiorcami. Wobec powyższego ustawodawca nie odwołuje się do tej ustawy wprost, tak aby zakres regulacji art. 113 ust. 13 pkt 1 lit f) ww. ustawy dotyczył również umów zawieranych z innymi podmiotami niż konsumenci.
Skoro ustawodawca wskazuje, że chodzi o zorganizowany system zawierania umów na odległość, to z pewnością dokonanie jednorazowej transakcji za pośrednictwem internetu, czy telefonu nie może być uznane za taką sprzedaż – w konsekwencji przedsiębiorca nie straci możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.
Przykład:
Jednorazowe dokonanie przez podatnika sprzedaży używanego komputera za pośrednictwem portalu internetowego np. Allegro, nie może być uznane za sprzedaż zorganizowaną.
Dla ustalenia, czy spełnione są przesłanki do wyłączenia podatnika ze zwolnienia podmiotowego (niezależnie od wielkości sprzedaży) będą w tym przypadku istotne takie elementy jak: podjęcie działań organizacyjnych przez podatnika w celu dokonywania sprzedaży na odległość, w tym utworzenie przez podatnika elektronicznych lub telefonicznych kanałów komunikacji z klientami, które skutkować będą zawieraniem umów sprzedaży przedmiotowych towarów na odległość, wyodrębnienie pracowników (personelu) do obsługi klientów z którymi zawiera się umowy na odległość, tworzenie storn www lub korzystnie z serwisów społecznościowych skierowanych do takich nabywców, kierowanie reklamy do tak określonej grupy klientów.
Powyższe ramy organizacyjne muszą mieć charakter stały a nie jednorazowy, czy okazjonalny.
Również w komentarzach do ustawy o prawach konsumenta wskazuje się, że: „System zawierania umów na odległość nie wystąpi, gdy podatnik wprawdzie zawarł z klientami i z jego inicjatywy umowę na odległość, np. za pośrednictwem telefonu czy poczty elektronicznej, lecz zawarcie umowy w ten sposób z perspektywy podatnika miało charakter wyjątkowy. Nie będzie zatem zawarciem umowy na odległość okazjonalne użycie przez podatnika do komunikacji i zawarcia umowy z klientem środka porozumienia się na odległość, np. wysłanie na prośbę klienta towaru ze sklepu stacjonarnego. Nie będzie również umową zawartą na odległość wykorzystanie technik komunikowania się na odległość w fazie reklamowej lub informacyjnej, a następnie zawarcie umowy przy obecności stron.”. Lubasz Dominik (red.), Namysłowska Monika (red.), Ustawa o prawach konsumenta. Komentarz, Art. 2, Wolters Kluwer 2015.
Uwzględniając powyższe należy podkreślić, że nie są prawidłowe twierdzenia jakoby jedna, czy dwie transakcje, w szczególności dotyczące używanych u podatnika towarów następnie skierowanych do sprzedaży, skutkują pozbawieniem sprzedawcy możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ustawy o VAT.
Wojciech Zajączkowski