Skopiuj link
W myśl art. 43 ust. 2 ww. ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.
Z powyższych przepisów wynika, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Jak wskazują interpretacje organów podatkowych wymóg używania ruchomości, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ww. ustawy, odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.
Nie jest więc używaniem oddanie rzeczy ruchomej w najem, czy dzierżawę. W celu zastosowania zwolnienia konieczne jest więc używanie ruchomości przez okres co najmniej 6 miesięcy przez dostawcę od momentu nabycia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel. Użytkownikiem dokonującym sprzedaży towaru używanego jest jedynie taki jego właściciel, który w momencie sprzedaży korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru, będącego jego własnością, pożytki cywilne i inne dochody. Stąd „używanymi” nie mogą być towary, które były przedmiotem dzierżawy i nie były przez zbywcę faktycznie używane przez okres wymagany przepisem art. 43 ust. 2 ww. ustawy.
Wyjątek od powyższej zasady dotyczy samochodów osobowych, bowiem na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.
W projekcie ustawy o podatku od towarów i usług, który ma wejść w życie od 1 stycznia 2013 r., Ministerstwo Finansów pragnie uchylić ustęp 2 art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Zmieniony ma być również art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tak aby zwolnienie dotyczące towarów „używanych” (choć w projekcie brak jest już takiego terminu) obejmowało wyłącznie towary wykorzystywane na cele działalności zwolnionej, a podatnikowi dokonującemu tej dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych towarów.
Takie ujęcie zwolnienia zbliża ten przepis do art. 136 dyrektywy VAT nr 112/ WE. W myśl tego przepisu państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
a) dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności zwolnionej, jeżeli towary te nie dały prawa do odliczenia;
b) dostawy towarów, przy których nabyciu lub wykorzystaniu VAT nie podlegał odliczeniu zgodnie z art. 176 (wydatki które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takie jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne).
Pomimo, że zaproponowane przez Ministerstwo Finansów zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 zbliża przepis do art. 136 dyrektywy to jednak nie oznacza, że przepis ten stanowi prawidłową implementację zwolnienia wskazanego w dyrektywie. Ministerstwo Finansów zaproponowało bowiem implementację litery a) art. 136 dyrektywy zapominając o literze b0 tego przepisu. Oznaczać to będzie, że zwolnieniem nie zostałaby objęta np. dostawa paliwa, które wcześniej zostało zakupione do samochodu osobowego. Podatnicy nabywający paliwo do samochodów osobowych nie mają bowiem prawa do odliczenia podatku naliczonego. Dostawa tego paliwa następnemu dla następnego podmiotu powinna zostać objęta zwolnieniem, jednak, jak wynika z projektu ustawy, nie zostanie. Chyba, że na etapie prac parlamentarnych przepis zostanie poprawiony.
Podsumowując, według proponowanych przepisów zwolnieniem będą mogły być objęte tylko te towary, które były wykorzystywane wyłącznie na cele, działalności zwolnionej, a podatnik dokonujący ich dostawy w stosunku do tych towarów nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Nie wiadomo natomiast, czy zostanie utrzymane zwolnienie dotyczące sprzedaży samochodów osobowych, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł. Skoro większość zmian polega na ścisłym przeniesieniu przepisów z dyrektywy do ustawy, to należy sądzić, że powyższe zwolnienie, aktualnie zawarte w § 13 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie zostanie przedłużone.
Aktualna promocja: