Skopiuj link
W świetle art. 106 ust. 1 i ust. 1a podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16, natomiast w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.
Z kolei w § 5 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3) numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4) dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6) miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9) stawki podatku;
10) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
W ostatnich latach w wyniku liberalizacji przepisów oraz ich dostosowania do zmieniających się przepisów Unii Europejskiej następuje eliminowanie koniecznych niegdyś elementów na fakturze. Przepisów tych oczywiście nie znajdziemy już w ustawie o VAT, czy też we wskazanym rozporządzeniu. Zostały one bowiem uchylone. Warto jednak przypomnieć jakie przepisy w zakresie faktur już nie obowiązują, bowiem nie ma potrzeby informacji tych tam umieszczać.
Faktury VAT, ich kopie oraz duplikaty nie muszą zawierać podpisów osób uprawnionych do ich wystawienia, jak i otrzymania. Wyjątkiem jest przepis dotyczący wystawiania faktur dokumentujących nabycie produktów rolnych od rolników ryczałtowych (art. 116 ustawy o VAT) oraz przepisy ww. rozporządzenia, w tym: § 6 upoważniający nabywców do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów – w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy, § 15 wskazujący na konieczność akceptacji faktury zwanej notą korygującą podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej oraz § 23 upoważniający organy egzekucyjne do wystawiania faktur w imieniu i na rachunek dłużnika.
Faktury od początku 2011 r., w związku z wprowadzeniem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), nie muszą już zawierać oznaczenia „oryginał” oraz „kopia”.
Nie trzeba również, od 1 grudnia 2008 r., na fakturach wykazywać kwot należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie.
Utrudnieniem dla podatników było również wskazywanie informacji wynikających z § 9 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W myśl tego przepisu podatnicy byli zobowiązani do wskazywania w fakturach dokumentujących dostawy towarów lub świadczenia usług objętych stawką podatku niższą od określonej w art. 41 ust. 1 ustawy oraz dostawy towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy symbol PKWiU towaru lub usługi lub właściwy przepis ustawy lub przepis wykonawczy do ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę podatku.
Obecnie w myśl § 5 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy wskazuje się symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie. Jednakże uwzględniając fakt, że od 1 stycznia 2011 r. czynności zwolnione nie są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, właściwe będzie wskazanie na fakturze przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, bądź odpowiedni przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.