Skopiuj link
Regulacje prawne odnośnie unikania opodatkowania, jak też obejścia prawa podatkowego zawarte są w ustawie Ordynacja podatkowa (art. 119a i następne). Chęć osiągnięcia korzyści podatkowej może stanowić element uzasadnienia ekonomicznego działań podatnika. Warunkiem pozostaje jedynie, by osiągana korzyść nie była sprzeczna z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. Część przedsiębiorców, chcąc uniknąć ryzyka podatkowego występuje o tzw. opinie zabezpieczające do Szefa KAS. Opinie te mają zagwarantować, że podejmowane działanie nie ma na celu osiągnięcie korzyści podatkowej jako głównego priorytetu.
Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy CIT – podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
W opinii zabezpieczającej wydanej w sierpniu 2021 roku Szef KAS, stwierdził, że „…zaplanowanie amortyzacji podatkowej jest sposobem na zarządzanie podatkowymi kosztami przedsiębiorstwa, gdyż przez sam wybór najbardziej odpowiedniej dla siebie metody amortyzacji, podatnik uzyskuje możliwość wpływu na wysokość obciążeń podatkowych – opóźniając lub przyspieszając moment wykazania dochodu do opodatkowania – co finalnie może wpłynąć na odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego lub obniżenie jego wysokości, albo na powstanie lub zawyżenie straty podatkowej.” (DKP1.8011.17.2021 z 27-08-2021). Podatnik uzyskał pozytywną opinię w zakresie realizowanej strategii gospodarczej. W uzasadnieniu swojej decyzji Szef Kas przyznał, że badana czynność nie wiązała się też w żaden sposób z ryzykiem gospodarczym przewyższającym spodziewane korzyści inne niż podatkowe w takim stopniu, że należałoby uznać, że działający rozsądnie podmiot nie wybrałby tego sposobu działania.
Każdemu podatnikowi przysługuje wybór takiej struktury i formy swojej działalności, poprzez którą ograniczy swoje zobowiązania podatkowe (jednak nie może stosować takich działań, które podjęte są głównie po to, aby osiągnąć korzyść podatkową). A więc jeśli podatnik podejmuje kroki w zakresie np. ograniczenia ryzyka biznesowego czy sukcesji prowadzonej działalności, wejścia na nowe rynki, zmiany profilu działalności czy segmentu klientów, to jest w stanie wykazać, że potencjalne korzyści podatkowe z nimi związane, jeśli sią pojawią, to nie są głównym celem podejmowanych działań.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy