Skopiuj link
Zasada ogólna wskazuje, że jeżeli podatnik nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania ww. dokumentu przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres.
Jednocześnie, w przypadku nieotrzymania tego dokumentu w ww. terminie, mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju, co oznacza, iż w takiej sytuacji, należy zastosować stawkę VAT 23%. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE w terminie późniejszym niż w terminie dwóch okresów rozliczeniowych, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.
Dla udowodnienia, że eksport towarów miał miejsce wystarczy zatem dowolny dokument i nie musi to być pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności (m.in. wyrok NSA z 10 września 2014 r., I FSK 1304/13).
Dokumenty wygenerowane przykładowo w systemie Elektronicznego Nadawcy Poczty Polskiej mogą stanowić dokument zawierający się w katalogu dokumentów z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, które to dokumenty potwierdzają wywóz towarów poza UE. Nie ma przy tym znaczenia czy komunikat na tym dokumencie brzmi: „przyjęcie przesyłki w kraju przeznaczenia” lub „dostarczenie”, czy też „wysłanie przesyłki z Polski”, gdyż każdy z tych komunikatów potwierdza wywóz towarów i dokonanie tym samym, eksportu towarów poza UE. Nawet w przypadku braku informacji o doręczeniu, podatnik może otrzymać taką wiadomość w wyniku rozpoznania jego reklamacji przez Pocztę Polską. Tym samym, posiadając taki dokument, podatnik ma prawo zastosować stawkę VAT 0% przewidzianą dla eksportu towarów.
Jeśli ze sprzedażą towarów ściśle związana jest również usługa pakowania i transportu towaru, to koszt wysyłki (pakowania i transportu) nie jest samodzielną usługą świadczoną przez podatnika. Dla celów podatkowych w VAT, należy uznać, że jest to jedna usługa, gdzie sprzedaż towarów jest świadczeniem głównym, a wysyłka świadczeniem pomocniczym, co razem tworzy tzw. „usługę kompleksową”. Tym samym koszty dodatkowe (pakowanie i transport) będą podwyższały podstawę opodatkowania dostawy towarów dokonanej w ramach eksportu.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy