Skopiuj link
Obowiązkiem raportowania w ramach MDR potencjalnie są objęte wszystkie podatki. Podmioty lecznicze są również zobowiązane do informowania o działaniach dotyczących wszystkich podatków, które u nich występują. Regulacje przewidziane w przepisach są bardzo skomplikowane. Wymienionych zostało kilkadziesiąt kryteriów, które występując w różnych konfiguracjach przesądzają o uznaniu bądź nieuznaniu danego działania za schemat podatkowy. Ponadto rozróżniono kilka typów schematów podatkowych, a także wprowadzono skomplikowaną procedurę raportowania schematów podatkowych. Korzyścią dla podatników z wprowadzenia zasad MDR może być przykładowo zmniejszenie liczby kontroli podatkowych.
Przykłady występowania schematów podatkowych w podmiotach leczniczych można zauważyć w różnych transakcjach, dotyczą one wielu podatków. Należy pamiętać o wyodrębnieniu z grupy przedsiębiorstw te podmioty lecznicze, które spełniają wymogi tzw. kwalifikowanego korzystającego, tj.
- wartość transakcji większa niż 2,5 mln euro albo
- wartość aktywów bądź przychodów/kosztów większa niż 10 mln euro albo
- bycie podmiotem powiązanym z innym podatnikiem.
W przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązkiem raportowania w podmiotach leczniczych należy objąć m.in.:
- samozatrudnienie, tj. zmianę formy współpracy z osobami fizycznymi z zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na wystawianie faktur w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w konsekwencji podmiot jako płatnik jest zwolniona z obowiązku poboru podatku dochodowego od osób fizycznych w ramach wypłaty wynagrodzeń).
Obowiązki informacyjne dotyczące opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w podmiocie leczniczym dotyczą m.in.:
- stosowania amortyzacji podatkowej podwyższonej do wysokości 100 000 zł dla środków trwałych z grup 3-6 i 8 (podmiot obniża dochód a tym samym płaci niższy podatek),
- rozliczania straty podatkowej z lat ubiegłych (przedsiębiorstwo nie wykazuje podatku CIT do zapłaty),
- stosowanie hipotetycznych kosztów finansowania dłużnego w przypadku wnoszonych dopłat przez udziałowców bądź przeznaczenia zysków na kapitał zapasowy (podmiot rozpoznaje dodatkowe koszty uzyskania przychodu dzięki czemu płaci niższy podatek CIT).
Powyższe przykłady wskazują, że krąg transakcji wymagających zgłoszenia jest szerokim, może się zmieniać i dotyczyć również innych niewymienionych wyżej podatków. Jeśli podmiot medyczny nie współpracuje z promotorem (m.in. doradcą podatkowym, leasingodawcą) wówczas samodzielnie jest zobowiązany do zgłoszenia.
Wprowadzenie raportowania schematów podatkowych w Polsce jako tzw. dobrej praktyki dla podatników z pewnością przyczyni się do upowszechnienia tego rozwiązania. Prognozujemy, że coraz więcej nie tylko dużych podmiotów leczniczych będzie podlegało tym obowiązkom.
Wprowadzenie obowiązku informacyjnego doprowadzi z pewnością do aktualizacji i korekt stosowanych strategii, modeli i metod zarządzania podmiotami. Należy pamiętać, że wymogi ustawowe w zakresie raportowania transakcji powodują konieczność szczegółowej weryfikacji każdej operacji gospodarczej. Narzędziami pomocniczymi w tym obszarze będą audyty podatkowe realizowane przez niezależnych ekspertów – doradców podatkowych lub wewnętrznie przez komórki księgowe. Dokonywane weryfikacje ukierunkowane będą na wskazanie działań wymagających zgłoszenia przez przedsiębiorstwo jako korzystającego.
Małgorzata Rzeszutek